Aliens in knuffelbare verpakking
Door: GUUSJE TROMP
Op vijfjarige leeftijd schreef journalist en tekstschrijver Marieke Poelmann al een boekje over katten, mét zelfgemaakte poezentekeningen. Vanaf haar zesde zeurde ze om een poes uit het asiel. En nu, twintig jaar later, is er ’Ava en het gesponnen poezenweb’, een kinderboek over een meisje dat, net als Marieke, dol is op katten.
Marieke woont sinds een paar jaar aan zee. Het liefst gaat ze elke dag even naar het strand. Ook vanuit haar werkkamer op zolder heeft ze uitzicht op de golven. Het is op deze plek dat de tienjarige Ava het levenslicht zag, al zat ze al jaren eerder in Mariekes hoofd. „Ik schrijf en hou van katten. Het liefst combineer ik dat. Bijvoorbeeld door te schrijven over mijn tijd als kattenoppas in Parijs. En met Ava komt mijn droom van het schrijven van boek over poezen uit.”
Maar eerst moest er een ander boek geschreven worden. Een boek dat helaas geen fictie is. Op 12 mei 2010 komen de ouders van Marieke om het leven bij de vliegramp in Tripoli. Ze waren onderweg naar huis na een vakantie in Zuid-Afrika. Marieke is op dat moment 22 jaar oud. Vijf jaar later beschreef ze haar verlies in haar boek ’Alles om jullie heen is er nog’.
Waar haar debuut autobiografisch was, is haar kinderboek slechts losjes gebaseerd op haar eigen leven. Marieke is, net als de jonge Ava, al haar hele leven gek op katten. Maar terwijl Marieke daadwerkelijk katten heeft, mag Ava er geen omdat haar moeder allergisch is. Daarom kijkt het meisje alle kattenfilmpjes die er op internet te vinden zijn.
Op een ochtend onderweg naar school kruist een bijzondere rode kater haar pad. Ava voelt direct een band met hem, hij lijkt haar zelfs te begrijpen! Ze noemt hem Scratch. Als hij naar het asiel wordt gebracht, is Ava daar niet meer weg te slaan. Maar Ava ontdekt dat de katten groot gevaar lopen in het asiel. En dat ze nog veel slimmer zijn dan ze al dacht: katten hebben het internet uitgevonden en noemen dat het Poezenweb.
Waarom kattenfilmpjes het op internet zoveel beter doen dan hondenfilmpjes? „Katten zijn aliens in een knuffelbare verpakking. Ze zijn zo heerlijk raar en maken gekke sprongen. Het zijn maffe dieren en tegelijkertijd zijn ze ontzettend schattig. Katten hebben ook vrij gelaagde persoonlijkheden, terwijl honden wat eendimensionaler zijn; die willen vooral hun baasjes pleasen.”
Vorig jaar augustus tekende Marieke haar auteurscontract bij Kluitman. „Het proces duurde in totaal een jaar, maar het echte schrijven gebeurde in een tijdspanne van vier maanden. Mijn hoofd is als een soort snelkookpan: in een keer moet het eruit.”
Qua vormgeving wilde Marieke het gevoel van een klassiek sprookjesboek in de moderne tijd. „Met sierlijke letters en tekeningen. Illustratrice Sophie Pluim begreep me helemaal en maakte het zelfs nog mooier dan ik me kon voorstellen.”
Inspiratie voor het boek kon Marieke dichtbij huis halen. In haar achtertuin scharrelt haar elfjarige asielkat Lola, een Europese korthaar. „Voorheen woonden we in Amsterdam. Lola is dus van een flatkat een zeepoes geworden. Ze vindt het hier heerlijk.” En geef haar eens ongelijk: ze heeft nu een heel koninkrijk.
Een koninkrijk dat ze sinds een aantal weken deelt met Maui, een vrolijke halve Bengaal/halve Europese korthaar die gek is op aaien, maar zich niet graag laat optillen. De twee hebben uitgebreid kennismakingsritueel achter de rug, waarbij ze elkaar eerst roken en zagen. „Het gaat best goed, Lola bromt nog wel maar ze vliegen elkaar niet in de haren. Ze zijn vooral nieuwsgierig naar elkaar.”
Waar Lola op haar privacy is gesteld, heeft Maui inmiddels een grote schare internetfans. Op het Instagramaccount @mauithebeachbengal zien meer dan duizend volgers Maui als een heus fotomodel poseren, naar buiten staren, gapen en slapen. En deze week mocht ze voor het eerst buiten spelen.
Niet verwonderlijk dat het eerste exemplaar van het boek werd uitgereikt aan een andere ’catfluencer’: reisjournalist Liesbeth Rasker, huisgenoot van de bekende Instagrampoes Disco. „Dat vond ik zo’n leuke kattennaam dat ik een van de katten uit mijn boek ook Disco heb genoemd.”
Het boek van Marieke eindigt met een boodschap. „Achterin doe ik een oproep aan kinderen die graag een kat willen. Adopteer er dan eentje uit een asiel, daar zitten er genoeg die op een fijn leven hopen.”
Ava en het gesponnen poezenweb is bedoeld voor kinderen vanaf tien jaar. „Ava is een stoer meisje, dus het spreekt ook jongens aan.” En of het verhaal van Ava nu klaar is? Marieke hoopt van niet. „Ik hoop hier een serie van te kunnen maken en heb nog genoeg inspiratie voor deel twee en drie.”
Dit artikel verscheen in het Haarlems Dagblad van 14 juli 2020.