Categorieën
Actueel Media Uitgelicht

TEDxUtrecht

Bekijk hier de TED-talk.

In 2010 Marieke Poelmann, 22 at the time, suddenly lost her parents as a result of a plane crash. It took her several years to see that bad things in life do not necessarily have to define you. In her talk she discusses her loss and how she learned to cope with it, and as a result came out a stronger person.

Marieke Poelmann wrote a book about losing her parents in the airplane crash in Tripoli in 2010. “It took me several years to see that bad things in life don’t necessarily define you as a person. When I suddenly lost both of my parents at 22, I thought my life was over too. Finally, I realized that there is one part of them I could never loose: the part that is in me. Slowly I got back onto my own two feet, gained strength and became an adult. In this process, against all my expectations, good things started happening again. I got to be who I wanted to be. It brought me far beyond anything I had ever imagined.” Poelmann is a writer and a freelance journalist. She studied Media and Journalism at the University of Amsterdam and worked as a producer for the Dutch news and current affairs program ‘Nieuwsuur’ in New York. Currently she is writing her second book, a fiction novel.

Marieke Poelmann

Ik ben schrijver, journalist en (TEDx) spreker. In 2015 verscheen mijn debuut ‘Alles om jullie heen is er nog’ bij De Bezige Bij, over het verlies van mijn ouders bij de vliegramp in Tripoli. In 2022 bracht ik ’Een eiland in de tijd’ uit bij Prometheus: een zoektocht naar de betekenis van het leven zonder ouders en zonder kinderen, waarin de impact van vruchtbaarheidsproblemen centraal staat. 

Ik schrijf en spreek over moeilijke onderwerpen als rouw, verlies en fertiliteitsproblemen omdat ik hoop het taboe erop te doorbreken zodat anderen zich minder alleen voelen dan ik soms doe.

Daarnaast ben ik professioneel kattenliefhebber; in juni 2020 kwam mijn eerste kinderboek uit bij Kluitman. ‘Ava en het gesponnen poezenweb’ gaat over hoe katten het internet hebben uitgevonden voor hun eigen populariteit. Mijn eigen kat Lola wandelde tijdens het schrijven regelmatig over mijn toetsenbord.  

Als freelance journalist en allround tekstschrijver werk ik voor dagbladen, tijdschriften en uiteenlopende bedrijven. Als spreker ben ik te boeken via De Schrijverscentrale.

Foto: Ilja Keizer

Contact

mail@mariekepoelmann.nl

Lauriergracht 116C
1016 RR Amsterdam

Categorieën
Actueel Artikelen

Woodstock voor poezenfans

Kattenfilmpjes zijn razend populair op YouTube. Filmpjes van de doosminnende Maru zijn meer dan honderd miljoen keer bekeken. Niet zo gek dus dat morgen voor de derde keer het Cat Video Festival in Wenen wordt georganiseerd. 

Een langharige kat steekt zijn tong in de stofzuigerslang die hij met beide pootjes vastklemt. In de bioscoopzaal giechelen volwassen mannen als kleine meisjes. Als de snuit van de kat vacuüm wordt gezogen in de slang, trekt het dier rustig zijn kop naar achteren om vervolgens onverstoorbaar door te likken aan de luchtstroom. Het filmpje (zie: nrch.nl/4ijw) is ruim acht miljoen keer bekeken op YouTube, maar kreeg een ereplaats tijdens het speciale kattenfilmprogramma van filmfestival Go Short Nijmegen. Het was de eerste keer dat Go Short een kattenfilmprogramma organiseerde. Directeur Kirsten Ruber is enthousiast: „Ik kijk zelf ook eindeloos veel kattenfilmpjes en vond het direct een goed idee.” Go Short zit in een netwerk met andere kortefilmfestivals in Europa waarbinnen veel wordt uitgewisseld. Ruber haalde curator Marija Milovanovic van het Weense Cat Video Festival in april naar Nederland om het speciale kattenprogramma op Go Short Nijmegen samen te stellen.

Het Nijmeegse kattenfilmprogramma viel te beschouwen als een opwarmertje voor het Vienna Cat Video Festival dat morgen plaatsvindt. Curator Milovanovic koos in Nijmegen voor een selectie van filmmateriaal dat de afgelopen twee jaar op het kattenfilmfestival in Wenen is vertoond. De focus lag op katten in muziekvideo’s. „Het leek ons mooi om het beste van het internet te mengen met artistiekere en professionelere kattenvideo’s”, zegt Milovanovic. „Het was de eerste keer dat onze ‘cinefelines’ Wenen verlieten.” Artistiek was het zeker: in het psychedelische Welcome to Kitty City waande je je als kijker opgesloten in een arcadespel met repetitieve synthesizermuziek en ritmisch hobbelende kattenanimaties. Dansende huizen met kattenoren en poezen in de vorm van achtpotige monsters en overstekende auto’s maakten het tot een ware trip.

Het programma in Wenen zal net als in Nijmegen een mengeling zijn tussen kunstvideo’s en YouTube-hits. Dit jaar is er ook een kattenfotowedstrijd, een dj-set als afsluiter en een jaar lang gratis kattenvoer voor degene met het mooiste poezenpak. Er worden ongeveer 1.800 bezoekers verwacht.

Katten als Lil Bub zijn sterren

Geiten die schreeuwen als een man zijn een YouTube-hit en honden die ‘I wruff you’ blaffen, kunnen eveneens op miljoenen views rekenen. Toch spannen kattenfilmpjes de kroon qua populariteit. YouTube maakte een filmster van katten als Maru, Grumpy Cat en Lil Bub. De doosminnende Maru heeft meer dan een half miljoen subscribers en zijn video’s zijn meer dan honderd miljoen keer bekeken. Ook de baasjes van Grumpy Cat en Lil Bub konden stoppen met werken toen hun viervoeter een wereldpubliek bereikte. Mike Bridavsky, het baasje van Lil Bub, tourt met zijn kat, geeft interviews en verkoopt Lil Bub-merchandise. Van koffiemokken tot truien. En ook van Grumpy Cat kan je van alles kopen, en vorig jaar verscheen de tv-film Grumpy Cat’s Worst Christmas Ever.

Hoe kan het dat wij als mensen zo graag naar katten kijken? „Katten zijn eigenlijk een soort aliens”, legt Kirsten Ruber uit. „Je kunt ze niets leren en ze doen waar ze zelf zin in hebben. Dat vinden wij als mensen mateloos interessant, we denken dat ze heel veel van ons houden en krijgen er maar geen genoeg van.”

Een eigen filmfestival voor katten vindt Marija Milovanovic een logische volgende stap. Ze legt uit dat mensen hun liefde voor katten graag met anderen willen delen. „Als je met duizenden kattenfans op een grasveld samenkomt, geeft dat een totaal andere energie dan wanneer je thuis in je eentje achter je computer naar YouTube kijkt.”

Wat Milovanovic vooral opvalt na drie jaar kattenfilmfestivals organiseren, is dat er niet zoiets bestaat als ‘het kattenvrouwtje’ of ‘dé poezenman’. Jong en oud, man en vrouw gaan zij aan zij. „Als je de bezoekers op straat tegen zou komen, zou je ze lang niet altijd herkennen als kattenfans. Maar er zijn ook mensen die zich volledig uitdossen met opzetoortjes en kattenleggings. Dat maakt het een kleurrijk festival. Het is net Woodstock, maar dan met katten.”

Of Nederland net als Oostenrijk ook een compleet kattenfilmfestival zal krijgen, is nog maar de vraag. Go Short focust zich vooral op thematische competitie binnen korte films. „Maar wie weet”, zegt Kirsten Ruber. „Ik vind het als festivaldirecteur en programmeur heel mooi om de ene dag YouTube-films met katten te vertonen en de andere dag een klassieke 16mm film uit de kast te halen.” Voorlopig zit er voor ongeduldige fans niets anders op dan right meow een ticket naar Wenen te boeken.

Deze kattenfilmpjes maken je dag goed

Wat zijn nou de aller- allerbeste kattenfilmpjes? Onmogelijk kiezen, maar volgens de curatoren van het Cat Video Festival in Wenen moet je deze in elk geval gezien hebben:

• Henri 2, Paw de Deux

• Ginger Cat vs The Paper Army

• Meow – Meow Meow Meow (Original Meow)

• Welcome to Kitty Citty

• Björk – Triumph of a heart

Het door Vienna Independent Shorts georganiseerde Cat Video Festival is morgen in Wenen, Oostenrijk. De entree is gratis. Naar verwachting zullen er zo’n 1.800 kattenfans het festival bijwonen. Vorig jaar waren er 1.700 bezoekers. Het festival begint om 18.00 uur.