Categorieën
Actueel Media

De Volkskrant

Verslagen

Marieke Poelmann studeerde journalistiek toen haar ouders omkwamen bij een vliegtuigcrash. Ze schreef er een boek over. Haar kijk op hoe de media met een ramp omgaan veranderde totaal.

Door: Aimée Kiene

Op 30 juni 2010 staat Marieke Poelmann op het podium van de dr. Anton Philipszaal in Den Haag. Samen met haar twee broers houdt zij een toespraak over haar ouders, die ruim een maand eerder om het leven zijn gekomen bij de vliegtuigramp in Tripoli. De volgende dag staat er een foto van dat moment in De Telegraaf: ‘De kinderen Poelmann konden hun tranen nauwelijks bedwingen.’

Poelmann (27) zegt nu, verontwaardigd: ‘Dat was gewoon niet waar. Onze foto’s hebben in meerdere kranten gestaan. De Telegraaf vond het als enige krant nodig in het onderschrift de tranen erbij te verzinnen. Wij deden ons best daar te staan en niet te breken, en dat lukte aardig. Je hoeft het niet erger te maken dan het is.’

Verder lezen? 

Categorieën
Artikelen

Kittea of espurresso?

Vandaag opent het allereerste Nederlandse kattencafé: Kopjes in Amsterdam. Niet dat je er al heen kunt, de komende drie weken is het al helemaal volgeboekt. In het kattencafé kom je alleen met een reservering binnen.

Door: MARIEKE POELMANN

Vanaf vandaag serveert Lenny Popelier kitteacattaccinoespurresso en een onbeperkte hoeveelheid kattenkopjes. ‘Kopjes’ in Amsterdam is officieel geopend en daarmee is het eerste Nederlandse kattencafé een feit. De naam blijkt geen loze belofte; het eerste wat je bij binnenkomst krijgt is een kopje. „Dit is Midori, een kleintje nog. Ze is negen maanden oud en heel brutaal”, zegt eigenaresse Popelier (31). Ze stelt alle zeven katten voor: de zusjes Tiny en Eleonore, broer en zus Horus en Rosie, moeder Maan met zoon Dilla en hondsbrutale Midori die inmiddels in de schoudertas is geklommen.

Voor de mensen zijn er kattenschilderijen, kattenbeeldjes, kattenboeken en kattentheepotten maar ook goede koffie, red velvet cake en speltboterhammen met hummus. Voor de poezen zijn er designmandjes, drinkfonteinen, kartonnen grachtenpandjes en een heuse loopbrug.

Eenmaal aan tafel klinkt luid gemiauw, Horus wil op schoot. Pas als hij goed en wel tegen Popelier aan ligt, kan ze verder praten. „Horus heeft een hartruisje, dat is verder niet zo ernstig maar wel iets om op te letten”, vertelt Popelier. Er blijken meer ‘zorgenkindjes’ te zijn: zwarte kater Dilla krijgt elke dag insuline-injecties omdat hij suikerziekte heeft en het jong- ste poesje Tiny heeft maar één oog. Pope- lier: „Ik vond het belangrijk om asielkatten te adopteren voor Kopjes om ze zo een veilig thuis te geven. Juist ook de katten die iets mankeren en daardoor min- der makkelijk een baasje kunnen vinden.”

Voor Lenny Popelier staat het welzijn van de katten voorop. Daarom zijn er huisregels waar de bezoekers zich aan moeten houden. Zo mag een slapende kat niet worden gewekt, mogen de katten niet worden gevoerd en is optillen of fotograferen met flits verboden. Om de rust te bewaken worden maximaal twintig gasten tegelijk binnengelaten.

Verder lezen?