In this episode of Zwaailicht (Beacon), show host Wilfred Kemp interviews Marieke Poelmann about the indescribable day when she heard her parents had both died in the Tripoli airplane crash. She wrote the book ‘Alles om jullie heen is er nog’ (Everything Around Them Is Still There) about her loss. The best friends of her parents, Johan en Marian Huitema, share their memories. Assalina Hamming, a volunteer at Slachtofferhulp (Victim Assistance, a non-profit organization in The Netherlands) talks about how she assisted Marieke and her two brothers. How do you cope with such an immense loss? Finally, family and friends all come together in the Dominicanen kerk (church) in Zwolle to memorize Peter and Adri Poelmann.
Tag: vliegramp Tripoli
Maybe I had the wrong day
Five years ago today, an airplane crashed in Tripoli, Libya. Marieke Poelmann lost both of her parents and wrote a book about it. For nrc.next she interviews others who suffered the same fate. This week: Maryam Massarrat, who heard during her vacation that her father was on board of the crashed plane.
By: MARIEKE POELMANN
Today, it’s May 12th. Exactly five years after the Tripoli airplane crash where 103 people died. Among them there were seventy Dutch passengers, who were returning from their vacation in South Africa. One of them was the father of Maryam Massarrat (35). We met in Amsterdam to talk about the first moments after hearing about the crash.
One of the first things people always ask me, is how I heard about the accident five years ago. What happened on that day for you?
“On May 12th 2010 I was on vacation with my sister in Iran, we were visiting my grandmother. I was supposed to stay at my uncle’s place that night and arrived at 11 pm. I never got past their garden. My family was waiting for me outside. ‘Why aren’t we going in?’, I asked them. They stopped me. I remember thinking: this isn’t a really warm welcome. ‘We have to tell you something’, my uncle said. ‘Something bad happened.’ I asked him if it was my mother, or my sister. ‘Is it dad?’, I finally asked. ‘Did his plane crash?’.
I knew my father was supposed to come home that day from his vacation in South Africa. When my uncle said yes I got dizzy. I felt this silence in my head, everything went past me. I clung onto the first thing I saw, a parked car covered in dust. I had to hold on to something. We returned to my grandmother and sister immediately. My family had booked us a flight home to The Netherlands that same night. They told me the news at the latest possible moment, just in time to catch the plane.”
Read full text (in Dutch) here
Ze zijn er echt niet meer
Journaliste Marieke Poelmann (27) verloor in één klap beide ouders bij de vliegramp in Tripoli. Ze schreef er een ontroerend en wijs boek over: Alles om jullie heen is er nog.
Interview: Maartje Laterveer
Te lezen in het juni 2015 nummer van Vogue
‘Everything around them is still there’. That’s the titel of the book Marieke Poelmann wrote about the loss of her parents, five years ago in Tripoli. Marieke remembers it like it was yesterday, on May 12th in 2010 Afriqiyah Airways flight 8U771 crashed. The plane took off from Johannesburg, South Africa and was supposed to continue to London after a layover in Libya. During landing procedure, the restart went wrong. There was a lack of cooperation and communication in the cockpit.
SBS ‘Hart van Nederland’ interviewed Marieke about her book.
Waarom hebben jullie me hier achter gelaten?
Marieke Poelmann verloor haar ouders bij de vliegramp in Tripoli. Dat is deze week vijf jaar geleden. Ze schreef er een boek over. „Zo krijg ik de controle over mijn leven terug.”
Door: Merlijn Kerkhof
Ze waren nog nooit buiten Europa op vakantie geweest. De ouders van Marieke Poelmann (27) kwamen meestal niet verder dan Duitsland. Eindelijk had het echtpaar uit Zwolle besloten naar Zuid-Afrika te gaan. Het kón ook eindelijk – met de drie kinderen ging het goed, ook met de middelste zoon om wie ze zoveel zorgen hadden gehad. Hij liep hersenschade op nadat hij op zijn elfde was geopereerd aan een hersentumor.
Opeens was Marieke niemands kind meer
Het is dinsdag precies vijf jaar geleden dat Marieke Poelmann een telefoontje kreeg dat haar leven voorgoed veranderde.
Door: Yang Yang Chiu
Voor Marieke Poelmann is het leven verdeeld in voor en na 12 mei 2010. Die dag verongelukte vlucht 8U 71 bij Tripoli. De negenjarige Ruben overleefde als enige de crash. Marieke verloor bij dat ongeluk haar ouders, die op de terugweg waren van een drieweekse vakantie in Zuid-Afrika.
RTL Late Night
Op 7 mei 2015 was Marieke te gast bij Humberto Tan om te praten over haar boek dat die dag is verschenen. Dinsdag 12 mei 2015 was het vijf jaar geleden dat zeventig Nederlanders omkwamen bij een vliegramp in Tripoli, Libië. Helaas zaten ook de ouders van Marieke Poelmann aan boord van het verongelukte toestel. “Ik moest me ineens bezighouden met hypotheken, notarissen… Ik voelde me 4 en 40 tegelijk”, vertelt Marieke aan Humberto.
Bekijk hier de uitzending van RTL Late Night
NRC Handelsblad
Ze hadden de vakantie van hun leven. Maar ze kwamen niet terug
Ze lag te slapen toen haar ouders terugvlogen van een vakantie in Zuid-Afrika. Bij Tripoli ging het mis. Het vliegtuig crashte, nu vijf jaar geleden. Marieke Poelmann schreef een boek over deze ramp en het verlies van haar ouders. „Ik vertrouwde het leven niet meer.”
Door: Merlijn Kerkhof
Ze waren nog nooit buiten Europa op vakantie geweest. De ouders van Marieke Poelmann (27) kwamen meestal niet verder dan Duitsland. Eindelijk had het echtpaar uit Zwolle besloten naar Zuid-Afrika te gaan. Het kón ook eindelijk – met de drie kinderen ging het goed, ook met de middelste zoon om wie ze zoveel zorgen hadden gehad. Hij liep hersenschade op nadat hij op zijn elfde was geopereerd aan een hersentumor.
Marieke Poelmann lost her parents in the Tripoli airplane crash five years ago, while she had just interned at the Dutch national broadcaster ‘NOS’. Back then she reported the news, now suddenly she was part of it. She wrote a book about her experiences, her parents and the aftermath of the disaster.
Verslagen
Marieke Poelmann studeerde journalistiek toen haar ouders omkwamen bij een vliegtuigcrash. Ze schreef er een boek over. Haar kijk op hoe de media met een ramp omgaan veranderde totaal.
Door: Aimée Kiene
Op 30 juni 2010 staat Marieke Poelmann op het podium van de dr. Anton Philipszaal in Den Haag. Samen met haar twee broers houdt zij een toespraak over haar ouders, die ruim een maand eerder om het leven zijn gekomen bij de vliegtuigramp in Tripoli. De volgende dag staat er een foto van dat moment in De Telegraaf: ‘De kinderen Poelmann konden hun tranen nauwelijks bedwingen.’
Poelmann (27) zegt nu, verontwaardigd: ‘Dat was gewoon niet waar. Onze foto’s hebben in meerdere kranten gestaan. De Telegraaf vond het als enige krant nodig in het onderschrift de tranen erbij te verzinnen. Wij deden ons best daar te staan en niet te breken, en dat lukte aardig. Je hoeft het niet erger te maken dan het is.’